Conjugación del verbo sortir
Infinitivo | sortir |
---|---|
Participio presente | sortant |
Participio pasado | sorti |
Modo indicativo
Presente
je | sors |
---|---|
tu | sors |
il, elle, on | sort |
nous | sortons |
vous | sortez |
ils, elles | sortent |
Pretérito imperfecto
je | sortais |
---|---|
tu | sortais |
il, elle, on | sortait |
nous | sortions |
vous | sortiez |
ils, elles | sortaient |
Pretérito perfecto simple
je | sortis |
---|---|
tu | sortis |
il, elle, on | sortit |
nous | sortîmes |
vous | sortîtes |
ils, elles | sortirent |
Futuro
je | sortirai |
---|---|
tu | sortiras |
il, elle, on | sortira |
nous | sortirons |
vous | sortirez |
ils, elles | sortiront |
Modo subjuntivo
Presente
que je | sorte |
---|---|
que tu | sortes |
qu'il, qu'elle, qu'on | sorte |
que nous | sortions |
que vous | sortiez |
qu'ils, qu'elles | sortent |
Pretérito imperfecto
que je | sortisse |
---|---|
que tu | sortisses |
qu'il, qu'elle, qu'on | sortît |
que nous | sortissions |
que vous | sortissiez |
qu'ils, qu'elles | sortissent |
Modo condicional
je | sortirais |
---|---|
tu | sortirais |
il, elle, on | sortirait |
nous | sortirions |
vous | sortiriez |
ils, elles | sortiraient |
Modo imperativo
(tu) | sors |
---|---|
(nous) | sortons |
(vous) | sortez |