Conjugación del verbo concilier
Infinitivo | concilier |
---|---|
Participio presente | conciliant |
Participio pasado | concilié |
Modo indicativo
Presente
je | concilie |
---|---|
tu | concilies |
il, elle, on | concilie |
nous | concilions |
vous | conciliez |
ils, elles | concilient |
Pretérito imperfecto
je | conciliais |
---|---|
tu | conciliais |
il, elle, on | conciliait |
nous | conciliions |
vous | conciliiez |
ils, elles | conciliaient |
Pretérito perfecto simple
je | conciliai |
---|---|
tu | concilias |
il, elle, on | concilia |
nous | conciliâmes |
vous | conciliâtes |
ils, elles | concilièrent |
Futuro
je | concilierai |
---|---|
tu | concilieras |
il, elle, on | conciliera |
nous | concilierons |
vous | concilierez |
ils, elles | concilieront |
Modo subjuntivo
Presente
que je | concilie |
---|---|
que tu | concilies |
qu'il, qu'elle, qu'on | concilie |
que nous | conciliions |
que vous | conciliiez |
qu'ils, qu'elles | concilient |
Pretérito imperfecto
que je | conciliasse |
---|---|
que tu | conciliasses |
qu'il, qu'elle, qu'on | conciliât |
que nous | conciliassions |
que vous | conciliassiez |
qu'ils, qu'elles | conciliassent |
Modo condicional
je | concilierais |
---|---|
tu | concilierais |
il, elle, on | concilierait |
nous | concilierions |
vous | concilieriez |
ils, elles | concilieraient |
Modo imperativo
(tu) | concilie |
---|---|
(nous) | concilions |
(vous) | conciliez |
Categorías
Traducciones
- catalán
- conciliar
- inglés
- to conciliate; to reconcile
- español
- conciliar
- italiano
- conciliare
- portugués
- conciliar